Joanna Gizgier to kobieta nietuzinkowa, która ma nie tylko pasję, ale i wiedzę. Ambicja – to dla niej choroba cywilizacyjna. Przełamuje schematy, ma w sobie mnóstwo pokory, a jednocześnie przejawia poczucie odpowiedzialności. Ceni sobie kulturę i etykę biznesową. Skutecznie wykorzystuje swoją wiedzę do wspierania innych marek, firm. Projektuje strony internetowe, które są wizytówką dobrego biznesu. Tworzy treści, zajmuje się pozycjonowaniem stron, w zasadzie – czego ona nie robi? To kobieta, którą warto znać. Być może któregoś dnia pomoże także Tobie!
Jak w krzywym zwierciadle przedstawiany jest przekaz ze szklanych ekranów, ukazujący, że w każdej dziedzinie życia możemy być perfekcyjne. To nieprawda. Łączenie roli mamy, partnerki czy córki z pracą, która jest Twoją pasją, jest niezwykle trudne. Wymaga ustalonego rytmu dnia i wypracowanego schematu. Dzień zaczynam od biegania, często słuchając muzyki albo audiobooka. To mnie wycisza albo napędza, w zależności od nastroju i potrzeb. Cenię sobie wybór. Jestem mamą trzech cudownych bab, których wychowywanie nieustannie zmienia mi perspektywę, generując pomysły.
Czerpię garściami z ich przebojowości, pomysłowości i rozwoju. Córki uczą mnie bycia cierpliwą i systematyczną osobą. Łączenie pracy zawodowej i macierzyństwa nauczyło mnie uporządkowania i umiejętności określania priorytetów w życiu. Bardzo to sobie cenię. Pracuję od 9 do 12, a ponieważ biznes prowadzę od 2006 roku, to jestem w moich działaniach bardzo sprawcza. Zwłaszcza że jako mama trójki dzieci nauczyłam się wielozadaniowości, szykując wspólnie z dziećmi obiad, spędzając czas w lesie i wymyślając różne zabawy. W ciągu dnia wracam jeszcze do pracy. Wieczorem spędzam czas z dziewczynkami i ogarniam sprawy domowe. Wypracowany w taki sposób schemat dnia daje mi możliwość zorganizowania i konsekwencji w działaniu.
Czasami w zależności od sytuacji losowych, aby wywiązać się z umów, pracuję w weekendy, ale zawsze wybieram tylko jeden dzień. Tak organizuję sobie dzień, że łącznie pracuję od 6 do 8 godzin. Dzień w pracy zaczynam od bieżącego planu wyszczególnionego w punktach zadań do wykonania. Wymaga to ode mnie dużego skupienia. Nie dlatego, że chcę być perfekcyjna – po prostu dobry plan dnia jest miarą mojego sukcesu i komfortu życia. Tworzenie tego planu mobilizuje mnie również do systematyczności. A dzięki temu mogę być odpowiedzialna za projekty, które tworzę, a także za sukces moich klientów.
Ambicja to choroba cywilizacyjna, która gubi człowieczeństwo w labiryncie schematów. Ogranicza. Wpasowuje w określone ramy, a ja bardzo lubię łamać schematy. Jestem osobą ceniącą sobie możliwość wyboru, która daje sobie prawo do bycia nieperfekcyjną. Mam w sobie dużo pokory i umiejętności niestawiania siebie na pierwszym planie. Splendor niech po mnie spływa. Cenię sobie konsekwencję w działaniu i mam silne poczucie odpowiedzialności. Lubię wyzwania, bo zmuszają mnie do myślenia. Lubię działanie, intensywność, zmianę perspektywy. Im bardziej jestem rzetelna i spójna w tym, co robię, tym szerzej otwieram drzwi na nowe projekty. I to mnie ekscytuje.
Nauczyłam się inaczej podchodzić do problemów. Traktuję je bardziej jako wyzwanie, przeszkodę, coś, czego trzeba doświadczyć i znaleźć rozwiązanie. Czasami trzeba umieć odpuścić. To bardzo cenna umiejętność, ponieważ niektóre rzeczy rozwiązują się same. Potrzeba tu uważności i intuicji. Często, też równowagi wewnętrznej i spójności tego, co na zewnątrz, z tym, co jest we mnie. Nauczyłam się oswajać lęk i obawy, a to ukazuje mi perspektywy i powoduje, że racjonalnie widzę rozwiązania – przeważnie kilka.
Ten rok był dla mnie niepowtarzalny i pełen sprzeczności. Motywował mnie do łamania schematów, wyjścia poza powszechnie ustalone ramy. Stawiając się w różnych sytuacjach, zarówno zawodowych, jak i prywatnych, czułam się niczym Alicja w Krainie Czarów, wchodząca w świat mediów społecznościowych – jakbym wpadła do króliczej nory. Doświadczyłam zapierającej dech w piersiach przemiany, która spowodowała w mojej głowie istną rewolucję. Zmieniła wszystko. Począwszy od umiejętności polegania na moim zespole i tworzenia zaufania oraz więzi, poprzez zawieranie przyjaźni wbrew kanonom, a kończąc na łagodzeniu ran i akceptacji oszustw. Tak to się zaczęło.
Obrałam jeden kierunek: sprzedaż-usługa, odważyłam się zmierzyć z różnymi osobowościami poprzez stosowanie innego przekazu oraz innego sposobu rozumienia. Jednocześnie moja wielozadaniowość, ogromny głód doświadczania oraz ciekawość świata spowodowały, że udzieliłam czterech wywiadów, stworzyłam strony internetowe dla branży: modowej, optycznej, projektowania wnętrz, kosmetycznej, przemysłowej, sportowej i wielu innych. Zawierałam przyjaźnie i spełniałam swoje pasje. Miałam nieograniczone możliwości tworzenia wielu logo – od mocnych po delikatne, 3D i Loop, tak aby zaspokoić najbardziej wymagające potrzeby moich klientów. Wprowadziłam zasady bezwarunkowości etycznej: Słuchaj! Nie mów! Tłumacz! Ratuj!
Przez te 12 miesięcy tak świadomie prowadziłam moje działania, aby pozwolić sobie zatracić się w nierzeczywistym sennym świecie – niczym Alicja – aby zacząć wierzyć w ich prawdziwość. Celowo jednak zderzałam się z rzeczywistością po to, by uświadomić wszystkim, iż to, co wydawało się tak nierealne, w rzeczywistości jest możliwe. Cały ten rok wzbudzał we mnie całą gamę uczuć, emocji i doświadczeń – od zaskoczenia przez łzy, radość, czasami nawet smutek – aż po poczucie ogromnej satysfakcji i spełnienie. Im częściej jednak doświadczam takich sytuacji, tym bardziej decyduję się na zmianę perspektywy i łamanie schematów.
Pojawią się nowe trendy. Moja firma totalnie zrewolucjonizowała działania w internecie. Weszłam tam „z buta”, łamiąc schematy, robiąc wszystko inaczej niż zakładają standardy zwykłej firmy webmasterskiej – zawsze z zachowaniem wszelkiej wiedzy technicznej i technologicznej. Etyka zawodowa i uczciwość są dla mnie priorytetem.
Nie tyle, co związane z etyką, co brakiem zaopiekowania się i stawiania wyżej chęci szybkiego zarobku ponad potrzeby klienta i profesjonalizm. Nie potrafię ocenić, na ile jest to brak wiedzy, a na ile celowe działanie, ale zostawienie kogoś ze stroną, która tak naprawdę jest pusta i nie niesie za sobą żadnego efektywnego działania, jest właśnie w moim poczuciu „nonszalancją”. Klient często nie wie, czego potrzebuje, aby zaistnieć w Internecie – to moje zadanie. Szanująca się marka ma obowiązek przedstawić te potrzeby klientowi, tak aby spełnić jego oczekiwania.
Korzystając z mojej uważności i wiedzy, znalazłam przyczynę problemu poruszania się w świecie biznesu online. Zauważyłam powielanie schematów, które są nieprzemyślane, nudne i bardzo ograniczające. To szkodzi firmom. Kursy uczą nas, że trzeba się wyróżniać, trzeba pokazać swój produkt inaczej. Ale nie pokazują w jaki sposób. Ja wiem jak i korzystam z tych narzędzi, dzięki temu oferuję firmom, które ze mną współpracują, prawdziwie innowacyjny projekt.
Jeśli ciągle pytasz, co masz zrobić, zamiast pomyśleć, co chcesz zrobić – nie jesteś marką!
Jeśli kopiujesz konkurencję – nie jesteś marką!
Jeśli nie masz pomysłu na siebie – nie jesteś marką!
Jeśli nie umiesz świadomie szukać i korzystać z firm, które pomogą w tworzeniu Twojej marki – nie jesteś marką!
Marka wyznacza trendy!
Marka to świadome Ty!
Strona WWW: www.byfehu.art
Facebook: https://www.facebook.com/byFehuotwieramfirmomdrzwidoswiataonline
Instagram: https://www.instagram.com/graficzna_pracownia_intuicyjna/
Bardzo ciekawy wywiad! Muszę przyznać, że trochę zaskoczył mnie sposób, w jaki Joanna Gizgier definiuje markę – jako „świadome Ty”. To bardzo głębokie i introspektywne spojrzenie na ten temat. Zgadzam się, że autentyczność jest kluczowa – bez niej marka może wydawać się sztuczna i nieatrakcyjna. Podzielam też opinię, że współpraca z influencerami powinna opierać się na autentycznej więzi, a nie jedynie na transakcji. Ciekawe podejście, choć nie wszyscy marketerzy się z tym zgodzą. Warto jednak przemyśleć ten aspekt, bo w dzisiejszych czasach ludzie coraz bardziej cenią sobie szczerość i prawdziwość. Dobra robota, Joanna! Masz bardzo ciekawe przemyślenia na temat budowania silnej marki.