Zmiany, jakie zachodzą w organizmie kobiety po porodzie naturalnym różnią się od zmian po cesarskim cięciu. Trzeba powiedzieć otwarcie, że cięcie cesarskie to przecież poważna operacja. I co zupełnie naturalne, pozostawia ona w organizmie kobiety więcej śladów niż poród naturalny. Po pierwsze, cięcie cesarskie wiąże się z podaniem znieczulenia, dlatego w zależności od rodzaju znieczulenia kobieta może odczuwać związany z tym dyskomfort, na przykład: nudności, wymioty, bóle głowy i oczywiście ból wokół rany pooperacyjnej. Trzeba też wiedzieć, że sam proces obkurczania się macicy po cięciu cesarskim może trwać nieco dłużej niż po porodzie siłami natury.
Ważne, żeby bezpośrednio po porodzie naturalnym kobieta mogła kilka godzin odpocząć. Jeżeli więc poród przebiegał fizjologicznie i nie było żadnych powikłań, to optymalny czas na odpoczynek trwa od 4 do 6 godzin po porodzie. Szybkie uruchomienie po porodzie sprzyja prawidłowemu przepływowi krwi, zapobiega zakrzepom, przyśpiesza proces obkurczania mięśnia macicy oraz ogólnie bardzo korzystnie wpływa na zdrowie kobiety.
Po cięciu cesarskim uruchomienie kobiety następuje najczęściej po około 8 godzinach, kiedy przestaje działać znieczulenie. Powrót do formy i lepszego samopoczucia w dużej mierze zależy od tego, jak szybko kobieta po cięciu zacznie wstawać. Im szybciej zacznie chodzić, tym szybciej zmiany w organizmie zaczną się cofać.
Po porodzie naturalnym, kiedy krocze było nacięte, należy o nie odpowiednio dbać. Podstawą jest utrzymanie prawidłowej higieny. Zaleca się, żeby w pierwszych dniach brać kąpiel pod prysznicem. Dodatkowo, proces gojenia przyśpiesza wietrzenie oraz stosowanie na ranę krocza specjalnych preparatów. Z kolei rana po cięciu cesarskim jest zwykle przez dłuższy czas bardziej bolesna. W pierwszych dobach bywa zaklejona opatrunkiem. Po ściągnięciu opatrunku można już ją normalnie myć, wietrzyć oraz przemywać preparatami przyspieszającymi prawidłowe gojenie.
Po porodzie siłami natury już w tym samym dniu warto rozpocząć pierwsze ćwiczenia. Można zacząć od tych najprostszych, poprawiających krążenie. Ważne jest również ćwiczenie mięśni dna miednicy, które po porodzie są osłabione. Dlaczego to tak istotne? Bo niewzmocnione w późniejszym czasie powodują obniżenie ścian pochwy, nietrzymanie moczu, a także problemy natury seksualnej, na przykład zmniejszając satysfakcję w czasie stosunku. Intensywniejsze ćwiczenia po porodzie naturalnym można rozpocząć dopiero po zakończeniu połogu, czyli po około 6 tygodniach.
Cięcie cesarskie w porównaniu do porodu bardziej osłabia organizm, jest też bardziej bolesne, dlatego powrót do sił jest dłuższy niż po porodzie naturalnym. Jak najszybsze podjęcie ćwiczeń, aktywność fizyczna jest bardzo ważna w procesie gojenia, obkurczania macicy, a tym samym przyśpiesza powrót do stanu sprzed ciąży. O pierwszym wstaniu z łóżka po cięciu cesarskim decyduje personel szpitala. W zależności od szpitali, kobiety uruchamiane są już 6 do 8 godzin od cięcia cesarskiego.
W zależności od samopoczucia kobiety i po upewnieniu się, że połóg przebiegł prawidłowo, zniknęły odchody połogowe, rana krocza się zagoiła prawidłowo, czyli po około 6 tygodniach od porodu naturalnego można odbyć pierwszy stosunek płciowy. To, co wielokrotnie podkreślam, to że do współżycia kobieta musi bć gotowa nie tylko fizycznie, ale także psychicznie.
Po cięciu cesarskim współżycie również można rozpocząć po okresie połogu. Pamiętać należy tylko, żeby rana po operacji była wygojona i aby podczas stosunku unikać ucisku na ranę. Współżycie po cięciu cesarskim ma tę przewagę, że w czasie operacji nie została naruszona pochwa ani nie zostały rozciągnięte mięśnie krocza. Kobieta nie ma też dyskomfortu spowodowanego bliznami po szyciu pochwy i krocza.
Zgodnie z zaleceniami, kolejne decyzje prokreacyjne powinny następować po całkowitym – i co niezmiernie ważne – prawidłowym zregenerowaniu się organizmu. Po porodzie fizjologicznym okres ten wynosi około 1 roku. Jeżeli karmi się piersią to wskazane jest odczekanie jeszcze kilka miesięcy po zakończeniu laktacji.
Po cięciu cesarskim okres ten powinien być nieco dłuższy i powinien trwać między rokiem a dwoma. To dlatego, że blizna po cięciu musi być naprawdę dobrze zagojona.
