Choroba Hashimoto – komu zagraża i jak ją leczyć?
Przewlekłe zapalenie tarczycy to bardzo tajemnicza choroba, która obecnie wykrywana jest u coraz większej liczby osób. Dotyka przede wszystkim kobiety w wieku średnim, jednak pojawia się też u młodych pań, a także i panów. Zarówno jej diagnozowanie, jak i leczenie, nie są zbyt łatwe. Często też chore osoby nie wiedzą, że cierpią na Choroba Hashimoto. Dlatego warto sprawdzić, czy objawy, które nas niepokoją, sugerują przewlekłe zapalenie tarczycy i czy warto odwiedzić endokrynologa.
Skąd się biorą problemy z tarczycą?
Choroba Hashimoto jest chroniczną chorobą autoimmunologiczną, której przyczyną jest nabyta niedoczynność tarczycy, pojawiająca się w wieku rozwojowym lub dorosłym. Przeważnie u pacjentów, w swej zaawansowanej formie, objawia się pod postacią charakterystycznego wola, natomiast w innych, rzadszych przypadkach – doprowadza wręcz do zaniku tarczycy. Układ odpornościowy chorego, z nieznanych nam do tej pory przyczyn, zaczyna atakować zdrowe białka tarczycowe, przez co enzym wiążący hormony w tym organie ulega upośledzeniu.
Nazwa tego schorzenia jest wyrazem hołdu dla japońskiego lekarza, który je zgłębił i opisał. Jako jeden z głównych czynników, sprzyjających rozwojowi Hashimoto, wymienia się niedostateczne zaopatrzenie organizmu w jod. Jednak w grupie ryzyka znajdują się przede wszystkim kobiety, które ukończyły 40 rok życia, szczególnie jeśli w swojej rodzinie miały przypadki chorych na tarczycę. Również osoby cierpiące na cukrzycę typu I powinny mieć się na baczności.
Niejasne objawy choroby
Wiele osób cierpi na Hashimoto, nie zdając sobie z tego sprawy. Często bowiem objawy u nich zaistniałe nie sugerują konkretnych przyczyn. Tymczasem nasza tarczyca, po trwającym wiele miesięcy czy lat okresie nieprawidłowego funkcjonowania, może zacząć zanikać – a wówczas stan zdrowia ulega pogorszeniu. Pojawiają się serie teoretycznie niepowiązanych ze sobą objawów. Pacjenci skarżą się na senność i problemy z koncentracją, które przypisują niedostatecznej długości snu. W wyniku Hashimoto zaczyna szwankować również pamięć, jednak osoby w wieku średnim zrzucają to na karb naturalnego starzenia się organizmu. U kobiet mogą występować również bardzo obfite owulacje, problemy z zajściem w ciąże oraz poronienia — niemniej, większość pacjentek nie łączy objawów ginekologicznych z problemami z tarczycą.
Diagnoza i leczenie
Tarczyca jest bardzo ważnym gruczołem, który kontroluje pracę hormonów w całym naszym organizmie. Dlatego zaleca się systematyczne badania organu, nawet w przypadku osób bez wyraźnych objawów niedoczynności. Ostateczną diagnozę Hashimoto poznamy u endokrynologa – ten zaś zleci szereg badań, które określą poziom hormonu TSH, sterującego pracą tarczycy. Jeżeli okaże się on podwyższony, lekarz przepisze pacjentowi kurację farmakologiczną, dzięki której stan TSH wróci do normy, a objawy znikną. Pacjent ze zdiagnozowanym Hashimoto powinien regularnie odwiedzać endokrynologa, aby monitorować stan swojego zdrowia. Leki muszą być przyjmowane cały czas, nawet jeśli poziom TSH się unormował. Jest tak, ponieważ w momencie, gdy pacjent zakończy kurację, sytuacja znów powróci do stanu sprzed diagnozy.
Jako działanie profilaktyczne, podobnie jak w przypadku wielu innych problemów autoimmunologicznych, uznaje się również dbałość o zdrową dietę. Pojawienie się choroby Hashimoto powinno zatem skłonić osobę cierpiącą na nią do zmiany dotychczasowych, nieodpowiednich nawyków żywieniowych. Dlatego początkom leczenia nierzadko towarzyszy również wizyta u dietetyka i ustalenie dostosowanego do nowej sytuacji jadłospisu.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!