Czy bikini istnieje już od 1946 roku? – Historia bikini
Popularne stroje kąpielowe, które możemy kupić w sklepach, wydają się z biegiem lat tylko nieznacznie zmieniać. Prawda jest taka, że przeszły swoistą rewolucję, która coraz bardziej zmniejszała ilość materiału potrzebną do ich produkcji. Czy wiecie jak absurdalnie wyglądały stroje w zeszłym stuleciu? Co działo się wcześniej? Czy kobiety po prostu nie korzystały z basenów i kąpielisk? Jaka jest historia bikini?
W artykule zajmiemy się modą plażową kobiet, która przeszła o wiele bardziej dynamiczny rozwój niż moda męska. Mężczyźni w ubiegłych stuleciach pływali po prostu nago, jednak gdy z kąpielisk zaczęły korzystać kobiety, musieli coś na siebie narzucić. Aktualnie ponownie oglądamy obcisłe męskie slipy, które nie pozostawiają wiele do wyobrażenia, jednak w przeciwieństwie do odległych stuleci, nikogo już nie peszą.
Dawno, dawno temu historia bikini
Historia strojów kąpielowych zaczyna się już w starożytnej Grecji, w której zarówno kobiety jak i mężczyźni korzystali z wielu uzdrowisk i kąpielisk. Nie wiemy zbyt wiele o ówczesnym stroju kąpielowym, jednak wiadomym jest, że kobiety zakrywały kawałkami materiału swoje części intymne.
Od Grecji następuje wielki skok do średniowiecza, gdzie w XIV-XV wieku coraz modniejsze stawały się uzdrowiska, z których jednak częściej korzystali mężczyźni. Kobiety musząc pokazać się innym w stroju kąpielowym zakładały długie kitle, które miały zasłaniać całe ciało.
W XVII wieku panowała już swoista moda na uzdrowiska, z których korzystano typowo w celach zdrowotnych. Ówczesny strój kąpielowy to długa koszula, która była wykonana z materiału nieprzylegającego do ciała. Niekiedy obciążano ją u dołu, aby nie podwijała się w trakcie kąpieli. Popularność uzdrowisk rosła przez cały czas, jednak moda damska pozostawała niezmienna – rozdzielono tylko kąpieliska na strefy, z których korzystały kobiety i mężczyźni. Brzmi absurdalnie, jednak były to zupełnie inne czasy.
Wakacje nad morzem
W połowie XIX wieku popularne stało się wypoczywanie nad morzem w celach typowo rekreacyjnych. W latach 40 wprowadzono pantalony i skracaną suknię z rękawami, która była odcinana w pasie. Na stopy zakładano specjalne obuwie wiązane wokół łydki, by trzymało się stopy w czasie kąpieli. Stroje wykonywano z flaneli lub serży, gdyż nie znany był jeszcze poliester ani lateks. Na głowie noszono czepki, turbany lub kapelusze. Uzupełnieniem kobiecego stroju plażowego był płaszcz kąpielowy.
Z biegiem lat stroje stawały się coraz bardziej skąpe, choć daleko im do znanego nam współcześnie znaczenia tego słowa. Pojawiał się dekolt, spódnica stawała się coraz krótsza i pojawił się trend na to, że niektóre stroje były projektowane typowo do spacerów po plaży. Zamoczenie takiego stroju groziło jego zupełnym zniszczeniem!