Jesteś w związku i generalnie mogłoby wydawać się, że wszystko jest w najlepszym porządku. Jednak nie – odczuwasz dyskomfort, często czujesz się niepewnie i nie jesteś szczęśliwa. Mimo tego jednak nie decydujesz się na rozstanie, bojąc się stracić swojego partnera i być samą. Może być tak, że jesteś po prostu w toksycznym związku. Relacji, która niszczy Cię, nie pozwala być szczęśliwą, a jednocześnie nie pozwala Ci przerwać tego związku i zacząć wszystko od początku.
Chciałabym pokazać Ci 8 objawów, które mogą świadczyć o tym, że tkwisz w toksycznym związku. Jeśli chociaż jedna pasuje do Ciebie i Twojego partnera – mam nadzieję, że zapali Ci się czerwona lampka.
Masz wrażenie, że Twój facet jest w każdym obszarze Twojego życia, wie wszystko i o wszystkim decyduje? Oczywiście, partnerzy powinni wiedzieć o sobie dużo, jednak jeśli uważasz, że nie masz swojej przestrzeni prywatnej to znak, że nie dzieje się w Waszym związku dobrze. Partner nie powinien Cię kontrolować, sprawdzać ani pouczać. Nie jesteś małą dziewczynką. Takie zachowanie ze strony mężczyzny może świadczyć o dużej zaborczości, która jest toksyczna.
„Jeśli uważasz, że Twój partner decyduje o wszystkich aspektach Waszego wspólnego życia, ale także i o Twoim. A Ty czujesz się z tego powodu niekomfortowo to znak, że nie jest to zdrowa relacja. Nadmierna dominacja jednej ze stron zawsze krzywdzi tę drugą. I sprowadza ją do drugoplanowej roli w związku, a przecież najważniejsze jest partnerstwo.” Mówi doradza specjalistka od intymności, blogerka z portalu Twoja Intymność, Ania Kowalczyk.
W toksycznych związkach zazwyczaj unika się rozmów na trudne tematy, rozwiązywania problemów w kompromisowy sposób. W toksycznych relacjach dominuje model ”zamiatania problemów pod dywan”, udawania, że wszystko jest w najlepszym porządku. Powoduje to tylko frustracje obu osób.
Nie rozmawiacie, nie komunikujecie się jak partnerzy. A Twój facet wiecznie zrzuca winę na Ciebie, mówiąc, że Twoje zachowanie jest nie w porządku? Że go ranisz i na pewno spotykasz się z kimś za jego plecami? Jasne, że zazdrość jest potrzebna w związku, ale ciągłe podejrzewanie, sprawdzanie Twojego telefonu i FB świadczy o chęci kontrolowania Cię i psychicznej dominacji nad Tobą. Nie gódź się na to nigdy.
Twój facet denerwuje się, kiedy dostaniesz podwyżkę albo awans? Pomniejsza Twoje zasługi komentując, że „znowu Ci się udało”? To niewątpliwy znak, że boi się utraty swojej dominującej pozycji w Waszym związku. Że pochwała albo sukces sprawią, że będziesz bardziej pewna siebie, a taką osobą przecież trudniej jest rządzić albo ją kontrolować.
Jeśli ciągle słyszysz, że powinnaś zachowywać się inaczej, inaczej ubierać czy malować to znak, że Twój partner nie szanuje Twojej indywidualności. Tego, co Ty czujesz, a chce stworzyć „nową Ciebie” zgodnie ze swoim gustem i zachciankami. A to sprawia, że Ty czujesz się cały czas gorsza, niewarta jego miłości.
W każdym związku bywa tak, że partnerzy mają czasem odmienne zdanie. Jednak sztuką jest znaleźć tzn. złoty środek i dojść do porozumienia. Jeśli zawsze jest tak, że to Twój partner ma ostatnie słowo i robicie tak, jak on chce to znak, że między Wami nie ma partnerstwa. Jeśli Twoje decyzje są zawsze marginalizowane i spychane na plan dalszy to nigdy nie będziesz się dobrze czuła w takim związku.
Twój facet w czasie kłótni przeklina, obraża Cię i nazywa w taki sposób, że czujesz się nic niewarta? To przemoc psychiczna, która pozostawia ogromne ślady w Twojej psychice. Nawet jeśli później przeprasza za to, co powiedział, to jego słowa na zawsze zostają w Twojej głowie i zmniejszają Twoje poczucie własnej wartości. Nie pozwalaj sobie na takie traktowanie. Nikt, a szczególnie Twój partner nie ma prawa stosować wobec Ciebie przemocy słownej. I nawet największe zdenerwowanie tego nie usprawiedliwia.
Jestem tak szczęśliwa, że mogę podzielić się moim niesamowitym świadectwem. Moje życie całkowicie się zmieniło w ciągu 48 godzin. Widzę siebie w lustrze i się uśmiecham. Po raz pierwszy od wieków mam pewność siebie i swoich umiejętności. Mój chłopak wrócił do mojego życia. Przeprosił mnie. Powiedział, że zdał sobie sprawę, że tak naprawdę nigdy nie chciał się rozstać; nie potrafił poradzić sobie z emocjonalnym bagażem, który cały czas ze sobą nosiłam. Oboje sobie wybaczyliśmy.