Każdy rodzic uwielbia obserwować poszczególne etapy rozwoju swojej pociechy. To wynagrodzenie za nieprzespane noce i całodobową opiekę, jaką rodzina zapewnia swoim potomkom. Czynnością, której postęp z punktu widzenia opiekunów dziecka jest najbardziej dostrzegalny, są zdolności ruchowe. Motoryka, bo tak określa się całkowitą sprawność fizyczną każdego człowieka, to jeden z ważniejszych etapów dorastania. Dużą rolę pod tym kątem odgrywają rodzice, którzy z troską i dbałością obserwują i nakłaniają swoje dzieci do wykonywania podstawowych czynności.
Nowe umiejętności ruchowe są przez młode organizmy nabywane względem wieku. Poniekąd to otaczający nas świat ma ogromny wpływ na kształtowanie ciała ludzkiego i w stu procentach odpowiada za jego sprawność. Samo pojęcie motoryki można podzielić na dwie grupy: małą oraz dużą. W poniższym artykule postaramy się więc opisać wszystkie zagadnienia związane z motoryką, a także wskażemy jak przyzwyczajać dziecko do ruchu.
Motoryka mała odpowiada za angażowanie ruchów dłoni oraz palców. Nie obejmuje więc całego ciała, jednak wymaga masy koncentracji u młodej osoby. Mały zakres, jednak duża precyzja – to elementy całościowo opisujące zagadnienie motoryki małej. Przykładami czynności wykonywanych w tym zakresie są chociażby: malowanie, wiązanie butów czy też zwykłe chwytanie przedmiotów. Choć pierwsze impulsy w tym kierunku pojawiają się już nawet podczas pierwszych miesięcy życia, to do pełnego opanowania tej umiejętności również potrzeba czasu.
Jak sama nazwa mówi, motoryka duża dotyczy już pełnych zakresów obszernych ruchów u dzieci. Obejmuje więc całe ciało i przyczynia się do rozwoju układu nerwowego. Wykorzystanie motoryki dużej odbywa się już na każdej płaszczyźnie jak chociażby chodzenie, jazda na rowerze, pływanie czy gra w piłkę. Nie da się ukryć, że rozwój motoryczny dziecka pod tym kątem jest niezwykle ważny dla jego zdrowia, dlatego warto poświęcać czas na zapewnienie tego typu rozrywki swoim pociechom.
Każdy ruch naszej pociechy od momentu urodzenia powinien zostać dostrzeżony przez rodziców. Już w okresie do pół roku maluch zazwyczaj jest w stanie samodzielnie unieść główkę oraz przewracać się z pleców na brzuch. Roczne dzieci są już natomiast w stanie siedzieć oraz raczkować. Dwuletnie pociechy to już swoboda w chodzeniu, bieganiu i skakaniu. Każdy późniejszy etap w życiu to już natomiast wzbogacanie się o czynności takie jak: wchodzenie po schodach, koordynacja wzrokowo-ruchowa, rzucanie, łapanie, kopanie.
Wiek szkolny świadczy już o ponad połowicznym opanowaniu wszystkich ruchów przeciętnego, dorosłego człowieka. Do tego dochodzi podstawowa zdolność obsługi prostych narzędzi, przydatnych w codziennym życiu. Wszystkie kroki, które rodzice podejmują w pierwszych miesiącach życia swoich dzieci, mają ogromny wpływ na ich późniejszy rozwój i opanowanie coraz trudniejszych ruchów.
Materiał partnera
